Aan de zuidwest kust

24 mei Isalo National Park-Ifaty-Mangily, transfer
Om 08.00 staat de auto klaar die ons naar Ifaty zal brengen; onze voorlaatse bestemming op Madagascar. Als we in de auto stappen is het 25 graden celsius. Naarmate we Ifaty naderen loopt dit op tot 38 graden! Zo warm hebben we het hier nog niet gehad...We rijden door een licht heuvelachtig landschap met hier en daar een dorpje met kleine rode hutjes, gebouwd van donkerrode leem. Het leven is schraal hier; er is bijna niets en het is droog. Hier en daar stekeleige kale struiken of een boom. De eerste baobabs verschijnen weer aan de horizon, een andere soort dan we in Morondava zagen. Er komen 8 soorten baobas voor waarvan 6 soorten alleen te vinden zijn op Madagascar. Ineens komt de zee in zicht en daarna weer allerlei bedrijvigheid in een grote plaats waar van alles te koop en te krijgen is (Toliar). Ifaty ligt 28 km noordelijk van Toliar en zou alleen te bereiken zijn via een mulle zandweg. Tot onze verbazing rijden we over een spiegelgladde asfaltweg naar Ifaty waar allerlei kleine hotels aan het strand liggen. Dat schiet lekker op! Ik had me ingesteld op nog zeker een uur baggeren door het zand...Dankzij de Chinezen is de ze weg aangelegd horen wel later. Tegen welke prijs blijft voor ons nog even duister. Maar dat de plaatselijke bevolking niet blij is met de Chinezen begrijpen we wel. We komen terecht in leuk hotel, pal aan het strand. Er wordt nog volop geklust om alles net voor toeristenseizoen begint tip top in orde te hebben. Nog voordat we goed en wel geinstalleerd zijn worden we van alle kanten bestormd door de plaatselijke bevolking: bootochtjes, massages, pareo’s, baobab souvenirs etc. Het valt niet mee om hen te overtuigen dat we nu even niets hoeven.

25 mei Ifaty/Mangily
Gelijk na het onbijt maken we een lange strandwandeling, zo hebben we nog even profijt van de schaduw die hier en daar over het strand valt. We lopen naar het doprje Ifaty en het valt ons op dat er relatief weinig hotelaccomodaties zijn richting Ifaty. Het toerisme is hier nog erg kleinschalig en dat heeft wel zijn charme. Er liggen prachige schelpen op het strand en onderweg worden er ook mooie gekleurde exemplaren aangeboden. We zien de visserbootje aanmeren en af en toe komt er een local voorbij met een een octopus in de hand of een andere vis. Felix probeert iedere dag een geroosterd visje uit. De smaak varieert nogal. Ik ben niet zo van het graten peuteren en neem af en toe een visfiletje. Plain klaargemaakt en met een tomatensausje smaakt dat prima. Er kan voor nu nog even niets tippen aan een vis die we ooit op Lonely beach hebben gegegeten.....Daarna even uitbuiken en zodra we weer op het strand lopen zwermen er weer allerlei massagedames om ons heen. Tja dat valt toch niet te weerstaan en even later liggen we op een strand bedje waar we een stevige afrikaanse massage toegediend krijgen, met 4 handen nog wel! Beachlife is so bad.....!

26 mei Ifaty/Mangily
We stappen weer eens op de fiets! Echter eerst 800 meter mul zandploegen en daarna komt die mooie asfaltweg weer in zicht. We rijden naar het Reniala natuurpark waar baobabs en een bijzondere soort doornbomen/struiken te zien zijn. Het lijken enorme cactussen met venijnig scherpe doornen. Het is een dor en droog gebied en de vele bomen en struiken die hier staan hebben zich goed aangepast aan de droogte. (vandaar die scherpe stekels...) Het is nog vroeg in de ochtend en al behoorlijk warm maar de gidsen loodsen ons enthousiast rond in het park. Een gids klimt behendig tegen de kale stam van een hoge baobabboom waarin kleine uitsparingen zijn gemaakt voor voet- en handsteunen. Of wij ook even willen proberen....Daarna komt hij met een stapel dor hout aanlopen waar gifige spinnen, een schorpioen en kakkerlakken liggen te slapen. Als een spin enthousiast op weg gaat naar de dikke teen van Felix wordt hij schielijk op zijn slaapplekje teruggelegd. Lekker laten slapen dus....Verder zien we nog een kameleon en een bijzondere vogel die alleen hier voorkomt. Als we de hitte van het park achter ons laten en op de asfaltweg terug naar het hotel fietsen hebben we politiecontrole. Oom agent vindt onze fietsen erg interessant en wil wel een rondje op mijn fiets proberen. Hij maakt echter weinig aanstalten om na deze try out mijn fiets terug te geven en vraagt om onze paspoorten die in de kluis van ons hotel liggen. Hij snapt het niet en blijft erom vragen. Je kunt de fiets ook kado geven zegt hij dan....Tja weer zo een die denkt dat we de kerstman zijn. Weet je wel hoe duur onze fietsen zijn, 5 zeboe’s zeg ik dan. Voordat de mogelijkheid van ruilhandel zich aandient en wij met 5 zeboe’s terugvliegen naar Nederland stopt er een andere bevriende “kennis” van oom agent waar waarschijnlijk meer ariary’s te halen zijn. Wij maken van de gelegenheid gebruik om gauw door te fietsen. Agenten laten zich hier graag op een douceurtje trakteren. Dat hadden we onderweg in de auto ook al gemerkt maar op de fiets lieten ze ons tot nog toe ongemoeid. Nu waren we dus ook even ’t haasje. Beetje meebewegen maar niet toegeven en net doen of je niet begrijpt dat ze ariary’s willen zien.

27 mei Ifaty/Mangily -tochtje heen en weer 30 km
Om het fietsen niet helemaal te verleren fietsen we in noordelijke richting de asfaltweg af. Volgens een lokale bewoner zou de weg na 12 km eindigen in een zandweg. Oom agent die ons gisteren staande hield zwaait ons vrolijk toe: “hello my friend!” De weg eindigt nog lang niet na 12 kilometer maar we komen wel in het grote Niets terecht. De weg buigt weg van de kust richting het binnenland en dat is een en al doornstruik zover het oog reikt. We besluiten om te keren en stoppen nog even bij een vissersdorpje. De boten van de vissers komen net binnen. Grote netten worden ingehaald en vrouwen en kinderen drommen samen rondom de boot met bakjes en kommetjes in de hand. De visvangst is mager: 10duizenden millimeter kleine visjes. Bijna iedereen gaat met een gevuld kommetje naar huis. Op het strand van Mangily worden grotere vissen gevangen en ook veel intvis en krab maar hier is de visvangst beduidend eenzijdiger, voorzover wij zien.

28 mei Ifaty/Mangily – Famata Lodge, 48 km
De terugreis vangt aan! We fietsen richting vliegveld en brengen nog 1 nacht aan de kust door. We fietsen naar Toliar en vandaar weer omhoog vai de N7. 10 km na Tolear slaan we een zandweg in en komen terecht bij Famata Lodge, gerund en opgezet door een Zwitsers-Malagassisch echtpaar. Peter, de Zwitser van de twee houdt wel van een praatje. Hij woont en werkt al jaren in Afrika, heeft 5 jaar bij de Masai doorgebracht en vertelt dat hij de natuurparken Anja en Andringitra heeft helpen opzetten. De ringstaartmaki’s van Anja komen oorspronkelijk uit Mangily/Ifaty waar ze teveel gevoederd werden door toeristen. Jammer dat we niet wat langer kunnen blijven want we hadden onder leiding van Peter vast nog wat leuke uitstapjes kunnen maken. Deze omgeving is duidelijk minder toeristisch dan Mangily/Ifaty. Maybe next time....

29 mei Famata Lodge- vliegveld Tolear, 12 km, vlucht naar Tana
Onze vlucht gaat om half een en omdat Air Madagascar steeds meer dan stipt op tijd is (lees : vaak veel vroeger vertrekt dan de planning) stappen we om half 9 al op de fiets. We hobbelen weer over de zandweg terug naar de grote weg. Net voordat we de grote weg opdraaien, waarschuwt Felix mij voor aan akelige doorntak met grote scherpe doornen. Mmm, jammer nou, daardoor rijdt hij zelf pardoes de doornstruiken in! Twee kilometer later heeft hij inderdaad een lekke band. Felix is inmiddels bijna een all round fietsenmaker en met hulp van een jongen die het piepkleine gaatje weet te vinden is de band gauw geplakt en kunnen we verder. We zijn de eersten die arriveren op het vliegveld! Na een voorpsoedige vlucht landen we in Tana en daar proberen we bij de douane het pakketje met fietsonderdelen te traceren. Helaas, njet. Dan nog even bij ’t hoofdkantoor van DHL maar we hebben een track en trace code nodig die we niet hebben. In het hotel is inmiddels een mail gearriveerd die melding maakt van aankomst van ’t pakketje. Echter de adressering was onjuist. We moeten een formulier downloaden en invullen etc. En het formulier is niet te openen als bijlage...bellen, mailen, nog eens bellen. Wordt vervolgd.

30 mei en echt de laatste dag!
De fietsen staan al weer in de doos en we hebben vandaag een luierdagje bij het hotel. We maken nog een wandeling door de stad en kijken vanuit onze luie stoel voor onze hotelkamer naar de verrichtingen van een Amerikaanse filmploeg die een natuurdocumentaire maakt over de evolutionaire ontwikkelingen van krokodillen, vogels en maki’s op Madagascar. Het is een hele crew en er volgt een uitgebreid interview met een vrouwelijke wetenschapper. In de middag zijn ze al weer op pad voor het volgende item. We doen nog een paar pogingen om het pakketje boven water te krijgen maar het telefoonnummer van DHL wordt niet beantwoord. Gisteravond kwamen we een jong koppel tegen dat 7 maanden door Uganda, Tanzania, Seychellen en Oman heeft gereisd per 4x4. We hebben al weer veel inspiratie opgedaan voor nieuwe reisplannen....Maar nu eerst netjes terug naar Nederland met een koffer vol verhalen, indrukken en foto’s! Morgen vliegen we terug en komen dan vrijdagochtend vroeg aan op Schiphol.