Afscheid van Cambodja
Door: Gusta
Blijf op de hoogte en volg Felix en Gusta
31 Januari 2016 | Cambodja, Krŏng Kêb
27 jan. Shianoukville-Kampot, 90 km. Deze etappe moeten we klimmen, voor 't eerst! Dat zijn we helemaal niet meer gewend, alles was zo heerlijk vlak! Het valt ons allezins mee, alleen de laatste 15 km moeten we pal tegen de stevige wind in fietsen. Er wacht ons een mooie beloning: een heerlijk resort aan zee met een lekker zwembad en prachtige zonsondergang!
28 jan. 40 km fietsen naar Kep. Een makkie, en we vertrekken dan ook laat. Kep is een leuk dorpje aan zee waar veel krab gevangen wordt. In de tijd van de koloniale overheersing door de Fransen was dit een soort "Saint Tropez". In het dorp zie je dan ook veel oude, vervallen en door planten overwoekerde villa's. Gek genoeg wordt er hier en daar ook veel bijgebouwd wat dan vervolgens te huur wordt aangeboden en ook al weer jaren leeg staat of half afgebouwd is. Maar het is een heerlijk plaatsje om een paar dagen te blijven en om afscheid te nemen van Cambodja. De vriendelijke, rustige mensen. De hello bombardementen van kinderen als we onderweg zijn, de kamikaze acties van schooljongetjes die ons proberen in te halen. En de gezellige bedrijvigheid van het dorpsleven langs de kant van de weg.
29,30,31 Jan rust in Kep. Vanwege ons visum kunnen we pas 1 feb. naar Vietnam. We brengen onze dagen "ledig" door met lezen, wandelen, koffie drinken en ergens lunchen. Waar we ook gaan of staan, steeds komen we Frazer en Andy tegen, twee enthousiaste Engelse fietsers (en dan zijn er zo weer een paar uur voorbij).
We raakten vanochtend aan de praat met een medewerker van de guesthouse. Hij vertelt dat Cambodja de laatste 20 jaar erg is veranderd. Vroeger waren de meeste Cambodjanen self supporting en woonden als grote families samen in de dorpen. Mensen hielpen elkaar om huizen te bouwen, een koe te verkopen, de oogst binnen te halen, feest te vieren. Nu trekken veel mensen naar de stad om werk te vinden. Hout om huizen te bouwen moet nu gekocht worden. Voorheen werd hout uit bossen gehaald. Vissen kon voorheen overal, nu alleen op plekken die de overheid aanwijst. Ik vroeg aan hem of hij dat jammer vond dat het leven zo veranderde en hij beaamde dat. Het leven wordt ingewikkelder, alles moet gekocht worden en het is minder vanzelfsprekend dat mensen elkaar helpen. Het leven is voor de gemiddelde Cambodjaan duurder geworden omdat er voor meer dingen betaald moet worden. Cambodjan people always laugh but beyond the smile, life is harsh vertelde hij.....de ideale maatschappijvorm moet nog worden uitgevonden....
Morgenvroeg begint de tocht naar Vietnam. Inmiddels hebben we 1200 kilometer gefietst.
28 jan. 40 km fietsen naar Kep. Een makkie, en we vertrekken dan ook laat. Kep is een leuk dorpje aan zee waar veel krab gevangen wordt. In de tijd van de koloniale overheersing door de Fransen was dit een soort "Saint Tropez". In het dorp zie je dan ook veel oude, vervallen en door planten overwoekerde villa's. Gek genoeg wordt er hier en daar ook veel bijgebouwd wat dan vervolgens te huur wordt aangeboden en ook al weer jaren leeg staat of half afgebouwd is. Maar het is een heerlijk plaatsje om een paar dagen te blijven en om afscheid te nemen van Cambodja. De vriendelijke, rustige mensen. De hello bombardementen van kinderen als we onderweg zijn, de kamikaze acties van schooljongetjes die ons proberen in te halen. En de gezellige bedrijvigheid van het dorpsleven langs de kant van de weg.
29,30,31 Jan rust in Kep. Vanwege ons visum kunnen we pas 1 feb. naar Vietnam. We brengen onze dagen "ledig" door met lezen, wandelen, koffie drinken en ergens lunchen. Waar we ook gaan of staan, steeds komen we Frazer en Andy tegen, twee enthousiaste Engelse fietsers (en dan zijn er zo weer een paar uur voorbij).
We raakten vanochtend aan de praat met een medewerker van de guesthouse. Hij vertelt dat Cambodja de laatste 20 jaar erg is veranderd. Vroeger waren de meeste Cambodjanen self supporting en woonden als grote families samen in de dorpen. Mensen hielpen elkaar om huizen te bouwen, een koe te verkopen, de oogst binnen te halen, feest te vieren. Nu trekken veel mensen naar de stad om werk te vinden. Hout om huizen te bouwen moet nu gekocht worden. Voorheen werd hout uit bossen gehaald. Vissen kon voorheen overal, nu alleen op plekken die de overheid aanwijst. Ik vroeg aan hem of hij dat jammer vond dat het leven zo veranderde en hij beaamde dat. Het leven wordt ingewikkelder, alles moet gekocht worden en het is minder vanzelfsprekend dat mensen elkaar helpen. Het leven is voor de gemiddelde Cambodjaan duurder geworden omdat er voor meer dingen betaald moet worden. Cambodjan people always laugh but beyond the smile, life is harsh vertelde hij.....de ideale maatschappijvorm moet nog worden uitgevonden....
Morgenvroeg begint de tocht naar Vietnam. Inmiddels hebben we 1200 kilometer gefietst.
-
31 Januari 2016 - 07:25
J&JW&J:
Aaaah wat een lieve en leuke 'tea-for-two-foto! En wat een prachtige zonsondergang in Kep. De perfecte ambiance om een ring te verstoppen in Mr. Krab :)
Eigen jullie trouwens dat de Cambodjaanse vrouwen hoeden en sjaals dragen ter bescherming van de zon? Hun hoofddeksels dienen niet alleen te voorkomen dat hun hoofd zo rood wordt als een kreeft, maar moet ook voorkomen dat ze een bruine huid krijgen. Een bruine huid staat voor armoede. De Cambodjaanse vrouwen doen er alles aan om hun huid zo wit mogelijk te houden en smeren zelfs witmakende crèmes op het gezicht om zoveel mogelijk te kunnen voldoen aan het schoonheidsideaal dat gebaseerd is op een witte westerse huid. Gek he. Wij westerlingen willen meestal een ietwat bruine teint om er gezond uit te zien.
Mooi verslag met dito foto's. We hopen dat jullie goed zijn uitgerust en met fris fietsplezier Vietnam binnengaan.
Veel liefs en een dikke zoen van ons. XXX
-
31 Januari 2016 - 07:27
Josje:
Oeps foutje van de spellingcontrole: 'Eigen' moet zijn 'Wisten'. -
31 Januari 2016 - 12:00
Ellis:
Super zo n beschrijving van al het leven dat jullie in Cambodja zien. Vooral de dagen die jullie eind januari verplicht moesten doorbrengen lijken mij na 1200km fietsen heerlijk. Veel succes in Vietnam. -
31 Januari 2016 - 19:19
Rens En Aly:
Nou, maar dat is wel geweldig wat jullie allemaal zien en beleven en zo'n heerlijke thee voor twee met voor je een prachtige zonsondergang.
Even een dagje ruilen met ons hier in het druilerige natte Stadskanaal?
We hebben verder niets te klagen, hoor.Maar een zonnetje zo nu en dan ,.......iedereen is meteen wat vrolijker.
De mensen bij wie jullie te gast zijn lijken ook allemaal heel vriendelijk.
Was die kreeft nou ook echt lekker?.......ja, je moet het een keer geprobeerd hebben!
We kijken uit naar de volgende belevenissen want jullie zullen toch wel weer eens op fiets stappen
Liefs van ons beide pap en mam Rens en Aly -
31 Januari 2016 - 19:49
Regien :
Ha Gusta en Felix,
Wat een leuke reisverslagen, met al jullie indrukken van het land en de mensen en ervaringen van het fietsen. Ik lees ze met plezier en krijg vooral zin om naar die plaatsjes aan zee te gaan waar het zo'n lekker weer is.
Goeie reis in het volgende land, Vietnam.
Enne het huis staat er nog goed bij :)
Groeten van Regien -
31 Januari 2016 - 20:19
Ankie Hoyer:
Wat en indrukken allemaal. En jullie zijn al weer een maand onderweg. Het klinkt als een goede tocht. Wat een indrukwekkende foto's. Hartelijke groet, en heel goede reis, Vietnam in! Ankie -
31 Januari 2016 - 21:32
Mia:
Fantastisch verhaal en prachtige foto's van Cambodja. Ik krijg associaties met Vietnam tijdens onze reis in 1996. Ik ben zeer benieuwd hoe Vietnam er nu uit ziet. Verheug me op het vervolg van het traject, in beeld en taal. -
02 Februari 2016 - 16:21
Jos:
Heet Gusta en Felix, Na een maand bericht, dus ik dacht dat jullie 1x per maand een up-date zouden geven -
02 Februari 2016 - 16:24
Jos:
Ik zie maar de helft van mijn geschreven bericht -
02 Februari 2016 - 16:27
Jos:
En nu komt weer niet alles erop! Hebben jullie nog gedanst ergens? Leuk jullie te lezen en zien! Hier is Frans geslaagd voor zijn Batchelor psychologie!! Liefs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
